Pewne zajęcia zawodowe narażają pracowników na oddziaływanie szkodliwych dla płuc środków chemicznych, gazów, pyłów i toksyn. Jednym z najbardziej znanych trujących związków jest azbest. Do grupy chorób zawodowych płuc należą: pylica płuc – obejmuje ona pylicę azbestową, krzemową, berylową i węglową występującą u górników.

Pylica płuc pochodzenia organicznego, lub płuco farmera, to choroba alergiczna spowodowana wdychaniem pleśni albo pyłów słomy, siana, rzadziej kawy, korka. Toksyczne gazy i opary powodują poważne uszkodzenia płuc u osób, które je wdychają. Zagrażają pracownikom zakładów chemicznych, rafinerii i pralni chemicznych, jak i rolnikom stosującym pestycydy i herbicydy.

Objawy pylicy są różne w zależności od przyczyny i nieraz ujawniają się dopiero po wielu latach. Najczęściej są to duszność, kaszel, utrata apetytu i spadek masy ciała, przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozedma, osłabienie, dreszcze i gorączka, czasem także ból w klatce piersiowej.

Podstawą rozpoznania choroby są objawy i wywiad. Lekarz pulmonolog musi szczegółowo poznać warunki pracy pacjenta, rodzaje substancji z jakimi się on styka, oraz sposoby ochrony przed niebezpiecznymi związkami.

Badania diagnostyczne obejmują zwykle: badanie rentgenowskie klatki piersiowej, badanie czynnościowe płuc oraz biopsję. Badanie radiologiczne klatki piersiowej pozwala wykryć charakterystyczne zacienienia w płucach. Biopsja pomaga ustalić rodzaj choroby oraz umożliwia rozpoznanie nowotworu płuc. Posiewy plwociny wykonuje się w celu rozpoznania infekcji.