Nie jest już dzisiaj choroba śmiertelną, chyba że chory z innych powodów jest w ciężkim stanie. W większości przypadków znakomicie radzą sobie z nią antybiotyki, pod warunkiem, że infekcja ma podłoże bakteryjne. Czasem zapalenie płuc może mieć podłoże wirusowe lub grzybicze – wdychanie kurzu zanieczyszczonego zarodnikami grzybów.

Przytrafia się także osobom po zabiegach chirurgicznych i bardzo małym dzieciom, które leżą i zachłystują się, a wtedy z żołądka do płuc przedostaje się zawartość przewodu pokarmowego. Ponadto zarazki odpowiedzialne za zapalenie płuc bez problemu przenoszą się drogą kropelkową z człowieka na człowieka. Czy organizm potrafi obronić się przed chorobotwórczymi bakteriami zależy od kondycji systemu odpornościowego.

Dość często zapalenie płuc rozwija się bez charakterystycznych objawów, ale zazwyczaj zaczyna się od kaszlu i gorączki poprzedzonej dreszczami. Temperatura zwykle jest wysoka i przekracza 39 o C, kaszel początkowo suchy po kilku dniach staje się wilgotny.

Odksztuszana wydzielina często miewa brunatną domieszkę krwi, dokucza też jednostronny ból w klatce piersiowej. Serce pracuje na przyśpieszonych obrotach i ogólne samopoczucie jest złe.

Diagnoza zwykle jest bezbłędna po osłuchaniu stetoskopem ze względu na tzw. charakterystyczne trzeszczenia w płucach. Badanie to można uzupełnić o RTG klatki piersiowej, oraz morfologię i OB. Terapia antybiotykowa trwa kilkanaście dni i już po trzeciej dobie następuje wyraźna poprawa.